o robieniu z siebie ofiary

http://www.wimp.com/hilariousstand/

było między nami tyle dobrej energii.
tyle dobra, zrozumienia, miłości.
oboje to wiedzieliśmy.
ale ile mogę wypruwać z siebie flaki?
ja naprawdę byłem wyrozumiały.
ile przecież można czekać na jakąkolwiek poprawę? czy nawet zadośćuczynienie?
no ale trudno, co zrobić skoro ktoś nie wierzy w miłość i nic z tym nie robi.

wszyscy mi mówią, że zrobiłem dobrze.
serce i ciało jeszcze trochę chce, ale rozum kategorycznie odradza, i to na zawsze.
życzcie mi wytrwałości.

tak się cieszę, że tyle dobrych ludzi wokół mnie.
dziękuję Wam za to wsparcie.
nie każdy ma takich przyjaciół.

idzie lato, może uda mi się odblokować swoje serce.
chciałbym, żeby ten temat zakończył się na zawsze.
nie mam już nadziei na poprawę.
żadnej.

"Sex and the City" w moich oczach w jednym zdaniu.